پيام

STARE MUSIC
90/6/1

+ يادخدا آرامبخش دلهاست (بخوانيد مرا تا شمارااجابت كنم :ازطرف خدا ) پروردگارا... مارا در نظر دار... .. .

در نظر نگيري گدايت مي شوم گر نگويي دزدت مي شوم هرچند مي داني ما جراي خشم را

الهي ان مجنون گداي درگاهي ازز من ذلت بر مدار شري شرم برخودم نه که سزاوارنباشد غير من جز خودم دولت ياران به پادار والله خداي مولايم تويي همچو مولايم سيد علي که دولتش کرد دولتت بر له پيشانيم تا فاش بگويم والله مرد دنيا و شافي آخرتم بود شجره ناب رسالت و ولاييت که حب يقين و ديده ام شد زلف يار

ذوالجلالم از پي اولاد علي حاشا نکنم فاش گويم کام نگيرم سريقين که هست مولاي حي و ولي زمان امام مصلح عبد عابد مولاي کريم سيد جبين شفاي يقين دل بي تاب ذوالجبين حي زمان هوالزمين و سليم دل بيداد گرفته جهل برين سيد الناصرين امام متين حب دئلان سوخته ذواغبن ذو جنود حي المرسلين مولايشريف سيد ناب کوثر يقين امام مصلح و کريم و عزيز حاج مولي سي

@};-

حال که قصد شکافتن شعر را از براي راز دل کردي بهانه به خنجرشعر...همه مرواريدها را برسر بپاشند يا تمام شن ها را بر سر جنازه ام بريزند حاشا که لب بر لب گشايم و از عشق و معشوق گلايه کنم اصلا نگويم سنگ روي يخم کردي نگويم با شاگردانت دوره ام کردئي خنديدي به ديوانه گيم به محپجنونيم

گفتي خانه اينجاست گفتم دل هواي ني نوا دارد هواي کربلا دارد لبيک با لاينتها دارد ميمردم به دم زنده مي شدم به باز دم در عاشقي نه شکوه داشتم نه راه و رسم عاشق نوازي داشتم چرا عاشقم کردي و رسم وفا در پيش نگرفتي اينبار در بين چشمهاي زير لب خندان جام گذاشتي رفتي

حسين هم با حر اينگونه کرد ابالفضل جرا من را انتخاب براي تلخکي کرد داداش من دلم خيلي تنگ من داداشم را ازت مي خوام من ديوانه ميخانه عشقم از هيا هو و ناله شکوا تا به امروز لب نگشودم ولي اين بود رسم عاشق کشون من پنبه بئود آرزوم ؟پست و مقام ئيدي در خواهشام يک تفنگ پلاستيکي برام ژ3 بي مانند بود يک ذره نماي تو برام ختم عاشق نوازي بود

من غمگينم من گله دارم من خسته خويشم من احمق از ياران ان روز که پيس ماندم کسي نگفت حيدري سر کاري ولي بازم مي گم بي غل و غش حال تو پندار و غش کن آنکه دلها را به نرخ و جنس مقام مي شوري من ابا صالح المهدي را در کنار ابا الفضل يافتم اما تو چه را يافتي که ارزش اينهمه جهاد را داشسته باشد

من لا اقل ميرم جنب هارون و نينوا بيت المقدس پيش ابوالفظلم چه مرا بگويد مي شناسد من چقدر احمق بودم که نمي فهميدم آقا اگر قرار باشه به هر مجنوني نظر پدر گونه و مجتبي هر ولگردي مثل من برادر شماره الله اکبر پس اين بوي کيست پس اين نواي کيست يک بار فقط يک بار بگو کيوان شنيدم و بوييدم آري مي بينمت آري تو ديوانه نيستي تو کيوان حيدري عاشقي همين

بعد مثل لشکريان عاشق در مکحفل عشاق کنجي در جوب سر کوچه بابا مي نشينم از نبودنت نغمه يا علي سر مي دم بابا کمکم کنيد من ديوانه هعشقم اکسير جوييدم ولي تازيانه بر دل زدين گفتم غم خوار تنگ دليت هستم تلخکم لغب دادند گفتم سيد علي بگو عاشقم بگو ديوانه نيستم مولا جان کار سختيست که مرا از جهل و شهود با يمک اشاره اميدوار به شهادت در سپاهي

که احمقيم مي گفت زانوان بابا وقت شهادت سرت بر دامن مي گيرد عيبي ندارد بابا کمن خشت تر را به حکم و ياد زانوانت مي گيرم به شرطي که کربلا و قدس و زينبيه مرا بفرستي و شهادتم را نويدش را به يک فاتحه سر خاکريزم در دم در بهشت زهرا وقت گذر از دم درب آن ياري کني

ياعلي کيوانم همون کيوان نه ذره اي کم نه ذره اي بيش گله دارم ولي در هدف و مشقم تاثيري سراغ ندارم بابا من فاتح مخيبر نيستم ولي شکستن نيزه ها را که من در دست داشتم شمشير بابا نگو پروشدم من عاشقم تو اخيم و مي خوانم مي گم الهي اگر ادعوني قد استجب لکم صحيح است آقام و داداشم را به من بر گردان

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ، إِيَّاكَ نَعْبُدُ و إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ، اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ، صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَ لاَ الضَّالِّينَ.الله اکبر.... اللَّهُـــمَّ صلّ عَلـــي مُحَمَّـــد وَ آلِ مُحَمّـَــد وَ عَجِّـــل فَرَجَـــهُم @};-