به نام پروردگار حق

باز آی که بروید باز،دل گل خزانش را/باز آی که ببوید باز،عشق جاودانش را

باز آی که بگوید باز،دل درد نهانش را/باز آی که بجوید باز،دل جا ومکانش را

خرسند شدیم از اینکه امروز ،رنگی دگر است..! نه رنگ دیروز! تا شب نشده رنگ دگر شد! ،گفتند از این نکته هزار نکته بیاموز..! فریاد زدیم که چرخ گردون؟؟؟؟؟لیلا تو نداده ای به مجنون!!!...فریاد برآمد آنکه خاموش!،کم داد، اگر، نگیرد افسون !،خاموش شدیم و در خموشی، رفتیم سراغه می فروشی،! فریاد زدیم دوای ما کو؟؟گویند دواست، باده نوشی!! هشیار نشد ،مگر که مدهوش،! این بار گران بگیرم از دوش،! آرام کنار ه گوش ما گفت :این بار گران ،تو مفت مفروش! از خود به کجا شوی تو پنهان؟؟؟ از خود به کجا شوی گریزان؟؟؟بیداری دل چنین مخوابان !!!سخت آمده است!!!، مبخش  آسان!!!...

هشیار شدیم از اینکه هستیم !،،رفتیم و در میکده بستیم!!!، با خود به سخن چنین نشستیم،! ما باده نخورده ایم و مستیم؟؟؟؟ مسجد سر راه از آن گذشتیم!...! بر روی درش چنین نوشتیم: در میکده هم خدایی بینی /با مرد خدا اگر نشینی

باز آی که بروید باز، دل گل خزانش را ،/باز آی که ببوید باز، عشق جاودانش ر ا

باز آی که بگوید باز، دل درد نهانش را ،/باز آی که بجوید باز ،دل جا ومکانش را